Βρισκόμαστε στο 1918 και ο πλανήτης, ιδίως η Ευρώπη, προσπαθεί ακόμη να ξεπεράσει το σοκ του «Μεγάλου Πολέμου», όπως ονομάστηκε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο πιο φονικός και ανθρωποβόρος, μέχρι εκείνον που ακολούθησε ελάχιστες δεκαετίες αργότερα.
Με τις υποδομές κάθε φύσεως να είναι ουσιαστικά διαλυμένες, απολύτως ασορτί με τις ψυχές των ανθρώπων, ένας νέος, αόρατος εχθρός ξεπροβάλλει και εκμεταλλεύεται το χάος και την φρίκη που άφησαν πίσω τους οι μάχες. Μια μορφή γρίπης απειλεί να αποτελειώσει το έργο των στρατών. Να αφανίσει τον πλανήτη.
Ο ιός της γρίπης ακόμη και σήμερα είναι μια από τα μεγαλύτερες σπαζοκεφαλιές της επιστημονικής κοινότητας. Η ικανότητά του να αλλάζει, να μεταβάλλεται, να προσαρμόζεται και να αντεπιτίθεται τον καθιστά έναν απρόβλεπτο και δυσκολοκατάβλητο αντίπαλο, που αρνείται να παραδοθεί και να πεθάνει. Αντίθετα, σαν μετρ της εξαπάτησης, μεταμφιέζεται σε ένα απλό κρυολόγημα και σκοτώνει όταν βρει την ευκαιρία.
Και η καλύτερη για αυτόν τον δολοφόνο του μικρόκοσμου ήρθε πριν από έναν αιώνα. Το 1918, πριν καλά-καλά φύγει ο καπνός από τα πεδία των μαχών, κάπου στην Ανατολική Ασία έπεφταν οι πρώτοι νεκροί από την γρίπη. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα αναφέρθηκε το πρώτο κρούσμα στην Ευρώπη. Ήταν ένα Άγγλος στρατιώτης που υπηρετούσε σε σύνταγμα που βρισκόταν στην Γαλλία. Όσο ο καιρός περνούσε τόσο μεγάλωνε ο αριθμός των θυμάτων. Και όσο το στράτευμα μετακινούνταν, τόσο εξαπλωνόταν ο ιός, χωρίς ακόμη να γνωρίζει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει…
Η ονομασία «ισπανική γρίπη» αδικεί πολύ τους Ίβηρες, με πολλούς να κάνουν το λάθος να θεωρούν ότι από εκεί ξεκίνησε το κακό. Στην πραγματικότητα «βαφτίστηκε» έτσι, επειδή τα ισπανικά ΜΜΕ ήταν τα μόνα που έσπασαν την συνωμοσία της σιωπής που είχε επιβληθεί στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία αποφάσισαν να αποκρύψουν το γεγονός, φοβούμενοι τον πανικό που θα δημιουργούνταν στους ήδη καταρρακωμένους πολίτες τους.
Το κακό δεν άργησε να χτυπήσει την πόρτα της Ελλάδας, αφού είναι γνωστό πως σύνορα μόνο οι άνθρωποι αναγνωρίζουν. Οι ιοί όχι…
Στα τέλη του Ιουλίου καταγράφονται τα πρώτα κρούσματα στη χώρα, αν και από τα δημοσιεύματα της εποχής προκύπτει ότι πολλοί ήταν εκείνοι που δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το τι είχαν να αντιμετωπίσουν. Οι αναφορές και οι υπαινιγμοί για… πλουτισμό των φαρμακοποιών δεν λείπουν. Ούτε οι αντίστοιχες για τους κρεοπώλες ή τους μανάβηδες, που όπως έγραφαν «βρήκαν ευκαιρία να διαφημίσουν την πραμάτεια τους».
Ακόμη πιο χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα της εφημερίδας «Ωρα», που στα μέσα Ιουνίου έγραφε: «Εάν ακούση κανείς τους συμπολίτες, θα υποθέσει ότι η περίφημος Ισπανική επιδημία ενέσκηψε και εις το Ιοστέφανον Αστυ. Ο κάθε συμπολίτης μόλις αισθανθή υγραινομένους τους ρώθωνάς του από ελαφρόν συνάχι ή του πονέση λίγο το κεφάλι, κολακεύεται να πιστεύει ότι απέκτησε την αξιοπερίεργον αυτή επιδημίαν… Επέπρωτο εν τούτοις εις την αλλοπρόσαλλον εποχή μας να ίδωμεν και αυτό. Επιδημίας της μόδας!»…
Τελικά, η… μόδα φτάνει. Χτυπά την Αθήνα και την περιφέρεια, αλλά το πρώτο «κύμα» δεν είναι τόσο καταστροφικό όσο θα περίμενε κανείς. Αν και αναφέρονται πιο συχνά κρούσματα, δεν επικρατεί ο πανικός μιας πανδημίας, αφού ο αριθμός των θυμάτων κυμαίνεται ακόμη σε χαμηλά επίπεδα. Όμως αυτή η κατάσταση δεν θα κρατήσει για πάντα. Καθώς το καλοκαίρι φεύγει, η επιδημία μπαίνει σε φάση έξαρσης. Μέχρι τον Οκτώβριο αρχίζει να δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Αυτό του θανάτου.
Ολοένα και περισσότεροι Έλληνες καταλήγουν στα νοσοκομεία και από εκεί στα νεκροταφεία. Η χώρα, όπως και άλλες πριν από αυτήν, συλλαμβάνεται απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει το κακό. Ο ιός προκαλεί γρίπη και στη συνέχεια έρχεται το τέλος, με τη μορφή οξέος φλεγμονώδους πνευμονικού οιδήματος, αιμορραγικής πνευμονίτιδας ή πνευμονίας με οξύ αιμορραγικό οίδημα. Το κυανό χρώμα στο πρόσωπο, τα χέρια και τον λαιμό των θυμάτων δεν αφήνουν περιθώρια για να μπερδευτεί κανείς πια. Πλέον είναι απολύτως κατανοητό ότι ο δολοφόνος βρίσκεται εντός των τειχών.
Με τα κρούσματα να πληθαίνουν μέρα με την μέρα, οι Αρχές προσπαθούν να αντιδράσουν. Ευτυχώς στην Αθήνα, στην οποία συγκεντρώνεται σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού, δεν καταγράφονται πολλοί θάνατοι. Η πρωτεύουσα –για καλή τύχη όλων- δεν έχει μεταλλαχθεί ακόμη στην τερατούπολη που είναι σήμερα. Ένας Θεός ξέρει τι θα είχε συμβεί εάν είχε 5.000.000 κατοίκους να στριμώχνονται σε πολυκατοικίες, δημόσιες υπηρεσίες ή στα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Μόνο στις 6 Οκτωβρίου το κοινό αρχίζει να πληροφορείται για τους τρόπους προφύλαξης. Οι οποίοι βέβαια είναι ανάλογοι της εποχής. «Γαργαρισμούς δι’ οξυγονούχου ύδατος και τας αντισηπτικάς εισπνοάς. Πρέπει να αποφεύγουμε τας ψύξεις, την υπερκόπωση και συγκεντρώσεις παντός είδους και να τηρήται η καθαριότης των εσωρούχων και των χεριών», συνιστούν οι γιατροί. Όμως ο κατάλογος των θυμάτων μεγαλώνει. Ο θάνατος αστυνομικών στα Γρεβενά είναι το γεγονός που φέρνει νέα μέτρα.
Σταδιακά αποφασίζεται το κλείσιμο των σχολείων στην πρωτεύουσα αλλά και σε πόλεις τις περιφέρειας. Ειδικά η Δυτική Μακεδονία δοκιμάζεται εντονότερα από τη νέα μάστιγα, ενώ το πέπλο του θανάτου απλώνεται πάνω από την Πάτρα, την Καστοριά, τα Γρεβενά, την Αιτωλοακαρνανία, την Αργολίδα, την Κόρινθο, τον Πύργο, το Ναύπλιο, την Βέροια, την Ζάκυνθο, την Νάξο, την Άρτα, τα Χανιά, τον Βόλο, την Λάρισα… Πλέον στα μέσα Νοεμβρίου δεν υπάρχει στην κυριολεξία περιοχή της πατρίδας που να μην θρηνεί νεκρούς και να μην αγωνιά για την τύχη όσων ζουν με μια δαμόκλειο σπάθη πάνω από τα κεφάλια τους.
Μετά τα σχολεία –κι ενώ ήδη βρισκόμαστε στον Νοέμβριο- ακολουθεί το Πανεπιστήμιο, του οποίου η έναρξη των μαθημάτων αναβάλλεται- και στη συνέχεια δίνονται οδηγίες για τα δικαστήρια που διακόπτουν την λειτουργία τους και άλλους δημόσιους χώρους. Καφενεία και θέατρα αδειάζουν. Ο κόσμος προσπαθεί να προφυλαχτεί με όποιον τρόπο νομίζει, ενώ στον Τύπο της εποχής καταγράφονται περιπτώσεις πλουσίων που βγαίνουν στους δρόμους κραδαίνοντας χρήματα τα οποία τάζουν σε όποιον τους υποσχεθεί θεραπεία.
Όπως συμβαίνει συχνά σε τέτοιες καταστάσεις, οι άνθρωποι βλέπουν την επιδημία ως ένα είδος «θεϊκής τιμωρίας» και αρχίζουν να αμφισβητούν την δυτική ιατρική που μοιάζει ανήμπορη να βάλει τέλος στην συμφορά.
Τότε, όμως, έρχονται τα χαρμόσυνα νέα. Τα μεταφέρει στις 24 Οκτωβρίου στους δημοσιογράφους ο ίδιος ο τότε υπουργός Εσωτερικών, Σίμος, ο οποίος διαβάζει ενώπιόν τους τηλεγράφημα σύμφωνα με το οποίο ο γιατρός Σέιλερ έχει βρει φάρμακο για την ασθένεια. Τρεις ημέρες αργότερα ξεκινούν οι εμβολιασμοί και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά, παρά τις επιφυλάξεις ορισμένων ακόμη και εντός της επιστημονικής κοινότητας. Η ανθρωπότητα καταφέρνει να βγει ζωντανή από την πανδημία, πληρώνοντας όμως με 50 εκατομμύρια (άλλοι ανεβάζουν αυτό το νούμερο στα 100) το τίμημα της έπαρσης και της αλαζονείας της και περιμένοντας το επόμενο μεγάλο ξέσπασμα που θα απειλήσει την ύπαρξή της.
Οι φαρμακευτικές δεν χαρίζουν.Ειναι χειρότερες από το Ισραηλινό λόμπι!!
Αυτός όμως που έχει παρέμβαση από χέρι τι γίνεται? . Έχετε ακούσει για Κίνα μεριά είναι δυνατόν ούτε ένα κρούσμα τι έχουν πάρει εκεί ξέρει κανείς???
Ολοι μα ολοι επιστημονες συμφωνουν σε ενα πραγμα ., Οτι καθε 100 χρονια περίπου χτυπαει μια τετοια επιδημια ,πανδημια ,οπως θελουμε την λεμε . Αρα αυτο που ζουμε τωρα ειναι εξηγισιμο επιστημονικα και επιδημιολογικά . τα άλλα ειναι ιστοριες (για αγρίους ) και θεωριες . Η ιδια η φυση τα δημιουργει αυτα , η ιδια τα εξαφανιζει
ΤΟ 1918 Η ΓΡΙΠΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΡΥΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΡΑΣΙΑ ΜΕ ΘΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ(ΛΙΤΑΝΕΙΕΣ). ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙΚΕ Ως ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ1919
ΤΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΦΑΡΜΑΚΟ (ΑΧΝΗ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ(ΣΟΥΠΛΙΜΕ)) ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ
ΝΤΡΟΠΗ ΝΑ ΠΑΡΑΠΛΑΝΑΤΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΥΓ: ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΑΛΛΟΝ ΗΤΑΝ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΈΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΥΚΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ
ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΟ
ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΔΉΘΕΝ ΘΑ ΕΣΩΖΕ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΟ
” Τα πειράματα και οι ιατρικές πατέντες δίνουν και παίρνουν. Το πρώτο διάστημα εκδήλωσης της γρίπης εμφανίζεται ένα νέο «θαυματουργό» φάρμακο που «ανεκάλυψεν ότι αιτία της γρίπης είναι στρεπτόκοκκος, όστις καταστρέφεται ασφαλώς με ενέσεις διαλύσεως άχνης υδραργύρου (σουπλιμέ)» αλλά λίγο καιρό μετά έρχεται η διάψευση των προσδοκιών: «Φέρουσιν εις γνώσιν υμών, ότι κατόπιν διαταγής του υπουργείου των Εσωτερικών, εκδοθείσαν κατόπιν γνωμοδοτήσεως του Ιατροσυνεδρίου, δέον να αποφεύγητε την χρήσιν του υδραργύρου κατά της γρίπης, λόγω των δυσαρέστων αποτελεσμάτων, άτινα η εφαρμοσθείσα εσχάτως διά του υδραργύρου επέφερεν»”
Στην Ακρόπολη της εποχής διαβάζουμε.
“Από τις αρχές του μήνα αρχίζουν τα πρώτα αισιόδοξα τηλεγραφήματα για ύφεση της αρρώστιας. Στις 5 Νοεμβρίου, με εντολή του τοποτηρητή της Ιεράς Συνόδου, γίνεται λιτανεία σε όλους τους ναούς των Αθηνών και περιφορά «ψάλλοντες καταλλήλους τη περιστάσει ευχάς». Στις 15 Νοεμβρίου η γρίπη δεν έχει κανένα κρούσμα στην Πάτρα, την Κέρκυρα, έχει στασιμότητα σε Αθήνα και Πειραιά, ενώ βρίσκεται ακόμη σε ένταση σε Ανατολική Μακεδονία, Ζάκυνθο, Ηπειρο, Νάξο, Άρτα και τη Σκύρο, χωρίς όμως να μετρά τόσα θύματα. Όπως εύγλωττα γράφει ο Τύπος της εποχής: «Η γρίππη ξεψυχά»”. Πηγή: http://www.lifo.gr
Στη Δυτική Μακεδονία σταματά μέσα στο Δεκέμβριο του 1918 μετά από λιτανεία με τα οστά του Αγίου Νικάνορος.
Σε Ευρώπη και Αμερική η γρίπη συνεχίζεται ως το καλοκαίρι του 1919 με χιλιάδες θανάτους.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η γρίπη του 1918 στην Ελλάδα σταμάτησε τον Δεκεμβρίου του 1918 μέσα στο κρύο και την υγρασία μετά από λιτανείες που έγιναν σε όλη την Ελλάδα.Το γεγονός της Θείας παρέμβασης για τον τερματισμό της γρίπης εκείνης στην Ελλάδα δεν μπορεί να μην το αναφέρεται.
ΑΙΣΧΟΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ
Το 2020 που δεν έχουμε “ανάγκη” την βοήθεια του Θεού να δούμε τι θα πάθουμε. ΘΑ έχει ενδιαφέρων.
Μάλιστα .. Το ακούσαμε και αυτό ..Η γριππη του 1918 τελειώσε με « λιτανίες » και « θεική παρέμβαση » αλλά μονο στην ελλάδα , οι αλλοι να πανε να κοψουν το λαιμο τους οι απιστοι . Μωρέ τι πίνετε επιτελους ? Εν ετει 2020 υπαρχει εστω και ενας ανθρωπος ( ο από πάνω ) να πιστευει κυρίες και κύριοι οτι η γριππη του 18 τελείωσε με λιτανίες . ,πω πω .
Δεν μας λέει το ρεπορτάζ άν είχε τότε καραντίνες, λοκντάουν και πρόστιμα!!!!!!! Επίσης τότε που ήταν πανδημία με όλη την σημασία της λέξεως, πάλι το ρεπορτάζ λέει οτι πέρασε σχετικά γρήγορα, ενώ τώρα μας απειλούν για παρατεταμένη νόσο και καραντίνες!!!!! Οσον αφορά το αναφερόμενο φάρμακο μάλλον θα ήταν όρός ασθενών, δηλαδή αντισώματα, που μπορεί να βοήθησε κυρίως στις βαριές περιπτώσεις, όμως δεν νομίζω οτι αυτό ήταν το καθοριστικό για την λύτρωση από την πανδημία, αλλά κυρίως η φυσική ανοσία, και ίσως η εξασθένηση του ιού.
ΚΑΛΑ ΡΕ ΗΛΙΘΙΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ; ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΑ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΟΛΑ ΕΣΥ ΡΩΤΑΣ ΑΝ ΕΓΙΝΕ LOCKDOWN; ΚΟΥΛΗ ΨΗΦΙΖΕΙΣ ΜΟΥΛΕ;
Μόνο τα σχολεία έκλεισαν. Ούτε μάσκες φόρεσαν, ούτε απαγορεύτηκε η κυκλοφορία. Ο τότε ιός όμως ήταν πραγματικά θανατηφόρος και ξέρω ιστορίες απο τη Λακωνία. Ο τελευταίος που πέθανε στο χωριό ήταν ο πατέρας της προγιαγιάς μου.
Κάποιο μικρό κοριτσάκι (όχι οι επιστήμονες) κατάλαβε οτι ο ιός μεταδιδόταν απο τις κότες. Τις έκαψαν όλες και δεν πέθανε άλλος και ο ιός χάθηκε. Ουδείς φυσικά εμβολιάστηκε.
Η ισπανική γρίπη είχε τεράστια θνησιμότητα και πέθαιναν και νέοι και υγιείς. Ο κορωνοιός έχει πολύ μικρή και είναι θανατηφόρος κυρίως σε άτομα με ήδη καταπονημένο οργανισμό. Η ζωή τότε δεν σταμάτησε και όλοι σχεδόν πέρασαν τον ιό.
Τα περι οδηγιών των γιατρών είναι μπαρούφες αφού οι γιατροί τότε ηταν μετρημένοι στα δάκτυλα και δεν υπήρχαν ειδικότητες. Και γιατρός να βρισκόταν, έπρεπε να τρέχει με ένα άλογο απο χωριό σε χωριό και υπήρχαν φορές που άλλαζε δυο και τρια άλογα. Όλοι στα σπίτια τους νοσηλεύτηκαν και πεθαναν ή έζησαν. Καμία μα καμία σχέση με το σημερινό ιό.
Εννοείται φυσικά πως στην Ελλάδα που όλοι ζούσαν σε μικρά χωριά δεν έγιναν εμβολιασμοί και δεν υπήρχε λόγος να γίνουν εμβολιασμοί σε άτομα που είχαν ήδη περάσει τον ιό. Το πολύ πολύ να έκαναν ελάχιστοι πλούσιοι στις πόλεις.
Το πρώτο αντιγριπικό εμβόλιο εμφανίστηκε στις ΗΠΑ την δεκαετία του 1940!
ΑΝ ΕΙΧΕ ΒΡΕΘΕΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΓΡΙΠΠΗΣ ΤΟΤE ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΟΡΩΝΟΙΟΣ ΣΗΜΕΡΑ.
Τέτοια παπαριά είχα να ακούσω καιρό.Μπετόβλακα!
Την πέταξες. Το ένα είναι ιός κοινού κρυολογήματος και το άλλο γρίπης. Καμία μα καμία σχέση όμως.